Derslerimden dolayı biraz yoğunum ama bu yoğunluğumun arasına bana iyi gelecek şeyleri yapmazsam işte o zaman nefes alamıyorum. Zaten gezme işlerini biraz askıya almak beni üzerken bir de yazmaktan mahrum etmeyeyim kendimi dedim ne de iyi ettim. Yapılacaklar listem çok kabarık bir tik’e ihtiyaç vardı. Bazen hiçbir şeye zamanımız olmuyor, sanki zaman -özellikle de bence yaş aldıkça- o kadar hızlı akıyor ki. Ve zaman zaman sosyal medyanın beni içine çektiğini nefes dahi alamadığımı hissediyorum. Ama sonra edindiğim dostlukları düşünüp yüzüme kocaman bir gülümsemenin yayıldığını fark ediyorum 🙂 O zaman bugün size Yalova/Erikli Yaylası’ndan bahsedeyim. Çünkü gerçekten doğanın sizinle konuştuğu çok güzel bir yer burası ve kesinlikle söylemeliyim ki benim unutamadığım yegane kamplarımdandır.
Canım Kış Kampları
Kamp yapma olaylarına başlamadan önce bana kış kamplarını çok övmüşlerdi denedim gördüm ee tabi bir de Şubat’ta doğmuş biri olarak kış aylarını daha çok sevdiğim için kış kampları gönlümde taht kurdu diyebilirim. Geçtiğimiz Şubat ayı yine bi vize haftası yoğunum ama doğum günüm de yaklaşıyor seyahat etme, kamp yapma aşkıyla yanıp tutuşuyorum derken, insta’da gezinirken bir de baktım ki erikli’de kamp etkinliği var nasıl giderim ederim diye düşünürken, 2 gün sonra bi baktım ki yoldayız. Yolda bolca eğlenceli, müzikli, kahveli sohbet ve akşam saatleri gibi Yalova’ya vardık, yaylaya çıkmadan 2 günlük alışverişimizi yapıp yukarılara doğru yola koyulduk. Yol kaygan, sisli, virajlı ve zifiri karanlıktı. Tırstık ama sonunda varmak istediğimiz noktaya vardık ve mutluyduk.
Hava bayağı soğumuştu çadırlarımızı kurup, sonra da akşam yemeğine oturduk. Bilenler bilir kamp gecelerinin olmazsa olmazı olan ateş başı sohbetlerini es geçmedik tabi ki şarkılar, türküler, halaylar.
Yalova/Erikli Yaylası
Vee günaydınn işte size bahsettiğim o güzel yer burası gözlerimden kalpçikler çıkıyor diyebilirim. Hazırsak ben kırmızı pijamalarımla doğa yürürüyüşene başlıyorum buyrun seyre 🙂
Bu karede de sosyal medyanın bana kattığı, birlikte delice eğlenebildiğim arkadaşımı görüyorsunuz 🙂
Durunn daha bitmedii 🙂 Geçirdiğim en soğuk kamp gecesi olarak ertesi gün bizi bembeyaz bir yeryüzü karşıladı zaten her yerine ayrı vurulduğum bu yerde bir de kar yağarken kamp yapma şansım olduğu için üşümeyi bırakıp eğlenmeye başlamıştım bile.
Sepetteki yenilikler
İşte böyle ve bu noktada seyahat etmenin, kamp yapmanın en sevdiğim yanlarından olan yeni insanlar, yeni hayatlar tanımak devreye giriyor. Kimi insan sevmez çevremdekiler bana yeter fazla sese ihtiyaç yok der ama ne bileyim hiç bilmediğim hikayelere ortak olmak yeni hikayelerime kahramanlar atamak beni hep heyecanlandırıyor. Bana göre her yeni insan hayatımıza dokunur. Belki iyi şekilde belki kötü önemli olan bizim aldıklarımızla yolumuza devam etmemiz değil mi? Benim sepetim bir sürü erikle dolu kimisi çürük onları bi noktada bırakıyorum kimisi de var ki onlar hep sepetimde işte ve tadından yenmiyorlar 🙂
Yine karaladım bi şeyler ve yine ruhuma iyi geleni yaptığım için yapılacak listemin hafifliği içerisindeyim. Okuduğunuz için teşekkür ediyor ve mutlu haftasonları diliyorum.
NAMASTE
